पाठीत वाकलेला तो
तडा पडलेल्या काचेच्या चश्म्यातून
उन्हाने तडकलेल्या जमीनीकडे रोज पाहतो
मनी धरून दूर्दम्य आशा
की कधीतरी आभाळाच्या हृद्याला विजेने तडा जाईल
व ओघळतील त्यातून वर्षामौक्तिक गडगडाट करत धरित्रीवर सर्वदूर
- © सिद्धार्थ कुलकर्णी
१/८/१९
No comments:
Post a Comment